1. W pomieszczeniu biurowym przebywają dwaj
pracownicy, wtem jedna z osób mówi: „przydałoby się, żeby ktoś przyniósł
nożyczki”. W odpowiedzi drugi z uczestników interakcji wstaje z krzesła i udaje
się w kierunki szafki z artykułami biurowymi.
2. Para zakochanych ogląda ulubiony serial, kiedy
jedno z nich mówi: „skończyły się chrupki, trzeba iść do sklepu” patrząc
wymownie na partnera, po czym ten ubiera się pośpiesznie by zejść do
sklepiku znajdującego się na parterze budynku.
3. Szefowa pracując nad projektem z podwładnym,
otwiera plik dokumentów, po czym nie patrząc na pracownika wypowiada słowa: „do
tego projektu potrzebujemy jeszcze danych z zeszłego tygodnia”, po czym
przechodzi do realizowania innej czynności, a podwładny domyślając się ukrytej
sugestii pośpiesznie rozpoczyna poszukiwanie brakujących informacji.
Te trzy pozornie różne sytuację mają z sobą wiele wspólnego.
W każdym z opisanych przykładów jedna ze stron interakcji posłużyła się
komunikatem manipulacyjnym w celu wywarcia takiego wpływu na rozmówcę, który
zaskutkowałby określonym, oczekiwanym przez nadawcę rezultatem. Podobnie jak w zawartych
powyżej scenkach, tak i w codziennym życiu komunikaty manipulacyjne dość często
okazują się skuteczne: zamiar osoby stosującej mowę nie wprost zostaje zrealizowany. Owa nagroda może przyczyniać się do umacniania manipulacyjnego stylu zachowania. Stosowanie manipulacyjnej komunikacji wiąże się z szeregiem negatywnych skutków.
Jak działa opisany rodzaj manipulacji?
Powyżej zostały zawarte przykłady obrazujące sposób osiągania
przez nadawcę pożądanego efektu. W każdej z trzech sytuacji nadawca
sugeruje potrzebę realizacji określonej czynności, lecz nie wyjawia wprost
prośby o jej zrealizowanie. Oczekiwanie wykonania określonego działania jest
jakoby zawieszone pomiędzy słowami. Współrozmówca domyśla się czego się od
niego oczekuje, jednakże sama prośba nie została jasno zwerbalizowana.
Co jest niewłaściwego w sugestywnych wypowiedziach?
Nieświadomy ujemnych stron stosowania manipulacji czytelnik,
mógłby pokusić się o postawione pytania: co złego jest w takiej komunikacji? W końcu najważniejsze, aby odbiorca
zrozumiał intencje nadawcy. Skoro druga strona zrozumiała o co nam chodzi i
spełniła naszą prośbę, znaczy to że wszystko jest OK. W końcu najważniejsze
jest osiągnięcie celu.
Problem jednak w tym, że w komunikatach manipulacyjnych owa
prośba nie została jawnie wyrażona. Komunikat manipulacyjny posługuje się mową
aluzji i sugestii, podtekstów oraz niedomówień. W przypadku manipulacji w
komunikacji mamy do czynienia z sytuacją, w której coś zostało i jednocześnie
nie zostało wypowiedziane. Wyobraźmy sobie w jakiej sytuacji znajduje się rozmówca postawiony wobec naruszającego jego asertywne prawa komunikatu jednocześnie wyrażonego i niewyrażonego. Odbiorca zawoalowanego przekazu domyśla się znaczenia sugestii,
co sprawia że spełnia ona określony zamiar manipulanta* (odczucie dyskomfortu współrozmówcy
bądź zrealizowanie zamiaru nadającego wypowiedź), ale jednocześnie niejasność intencji nadawcy i trudność w rozpoznaniu rzeczywistego celu komunikatu utrudnia adresatowi asertywną odpowiedź. Wobec sytuacji, w której coś jest i jednocześnie tego nie ma, jednostka może odczuwać zmieszanie, a dezorientacja utrudnia obiektywną ocenę sytuacji oraz adekwatną reakcję. W kontakcie z osobą manipulującą rozmówca może ulec określonemu wpływowi, nie zdając sobie w pełni sprawy, że owemu oddziaływaniu się poddaje. Manipulacja nierzadko działając na granicy dwóch poziomów świadomości (automatyczny vs nieautomatyczny), pozbawia odbiorcę komunikatu szansy na podejmowanie dobrowolnych decyzji.
Zamaskowany przekaz bazując na niedoprecyzowaniu intencji wypowiedzi i niejasnej treści prowadzi do zmylenia rozmówcy. Niejasna forma przekazu utrudnia odczytanie rzeczywistego celu wypowiedzi (intencje nadawcy),
powodując uwikłanie rozmówcy w swego rodzaju komunikacyjno-emocjonalną grę, dzięki której niebezpośredni przekaz wywiera na adresata wypowiedzi określony wpływ.
Czym jest manipulacja
w komunikacji?
Charakterystyczną właściwością manipulacyjnych wypowiedzi
jest obecność dwóch odmiennych treści przekazu: treść jawna (semantyczna),
czyli taka, która bezpośrednio wynika ze znaczenia układu słów oraz treść
ukryta (domyślna, komunikat niejawny) czyli przekaz niewyrażony bezpośrednio, występujący w formie domyślnej i stosunkowo łatwy do odczytania. Poprzez zakamuflowany komunikat nadawca unika otwartego wyrażenia własnych intencji. Sugestywna treść działa więc jednocześnie na dwóch poziomach
i poprzez tę dwupoziomowość uniemożliwia szczerą, opartą na wzajemnym
poszanowaniu komunikację. Porozumienie oparte na otwartości, jasnych intencjach
i zaufaniu w wypadku stosowania manipulacyjnych wypowiedzi nie jest możliwe do
zaistnienia.
W opisanych powyżej sytuacjach zamiarem jest
nakłonienie drugiej strony do zrealizowania jakiejś czynności, a zastosowanie
manipulacji okazuje się środkiem pozwalającym nadawcy uniknąć konfrontacji z
potencjalną reakcją osoby, do której ów treść została skierowana. W przypadku sugestii, których intencją jest skłonienie rozmówcy do określonego zachowania, manipulant minimalizuje możliwość odmowy oraz unika potencjalnych reakcji odbiorcy takich jak np.: niezadowolenie z wystosowanego bezpośrednio polecenia na skutek dostrzeżenia, że jest się obiektem nadużyć oraz odmowa spełnienia oczekiwań nadawcy. Manipulacja utajnia rzeczywiste intencje, skutkując zmyleniem odbiorcy co do
rzeczywistego celu i przebiegu komunikacji. Niejawny komunikat utrudnia adresatowi rozpoznanie, że jego granice zostały naruszone.
Ujemne skutki stosowania manipulacyjnego stylu komunikowania się
Manipulacja:
1) z jednej strony blokuje jasną, rzeczową,
zrozumiałą i pozbawioną niedomówień, wątpliwości i domysłów komunikację
prowadzącą do porozumienia między ludźmi
2) z drugiej strony wyklucza możliwość zaistnienia
zdrowej, głębokiej, uczciwej relacji z drugim człowiekiem opartej na zaufaniu i
wzajemnym poszanowaniu
Nie mogę ufać temu, kto gra nieczysto i dąży do osiągnięcia
własnych korzyści moim kosztem. Interakcja, która opiera się na
dążeniu do uzyskania agresywnej przewagi, nie uwzględnia potrzeb i praw drugiej strony zamyka się na poszukiwanie rozwiązań
satysfakcjonujących wszystkich uczestników interakcji. Na skutek stosowania niejawnej komunikacji w relacjach prywatnych, zaprzepaszcza się szanse na zacieśnianie więzi, zbudowanie zaufania i zażyłości. Roszczeniowe oraz instrumentalne traktowanie partnera interakcji hamuje nawiązanie prawdziwej bliskości. W kontaktach mniej osobistych mętne wypowiedzi utrudniają porozumienie, budzą wątpliwości co do zamiarów nadawcy, w konsekwencji hamującą pomyślne rozwiązywanie spraw, wywołując nieufność i podejrzliwość. Wyobraźmy sobie jakie jest prawdopodobieństwo nawiązania długofalowej współpracy lub jednorazowej transakcji z klientem, który ma wątpliwości co do zamiarów i szczerości przedstawiciela. Ponadto niejasność przekazu może stać się zarzewiem napięć i konfliktów. Osoba, która nagle zorientuje się, że stała się obiektem nieuczciwego zabiegu z dużym prawdopodobieństwem doświadczy niechęci, złości, czy też innych awersyjnych emocji wobec manipulanta, a niekiedy nawet trwałą zmianą nastawienia wobec osoby ukrywającej intencje. Manipulacja nie zapewni miłości, przyjaźni, koleżeństwa, szacunku i gotowości do współpracy ze strony jednostki wobec której jest stosowana.
Dlaczego manipulant stosuje manipulację?
Manipulacja w komunikacji jest sposobem wpływania na
rozmówcę, który pozwala na osiąganie zamierzonego celu bez konieczności konfrontowania
się z reakcją odbiorcy.
Unikanie konfrontacji odbywa się poprzez omijanie
- bezpośredniego formułowania oczekiwań
- bądź
innego rzeczywistego celu przekazu
|
Wobec bezpośredniej werbalizacji prośby odbiorca może
zareagować w dwojaki sposób:
1) zgodzić się na zrealizowanie prośby
2) lub odmówić,
zaś w przypadku otwartego wyrażenia szkodliwej intencji
(np. zasugerowania niekompetencji, posiadania słabych stron, obrażenia
rozmówcy) osoba pozostająca w interakcji z manipulantem* może
1) wyrazić niezadowolenie
2) zareagować asertywnie
3) lub agresywnie
aby obronić się przed atakującymi komunikatami. Zastosowanie
manipulacji pozwala natomiast na:
zmylenie rozmówcy co do rzeczywistych intencji i
faktycznej treści komunikatu
|
Nie można zgodnie z prawdą stwierdzić, iż wypowiedzi manipulacyjne
są prawidłową formą komunikacji. Czasem manipulacja bywa celowym działaniem
wyliczonym na określone korzyści (np. sprowokowanie rozmówcy do pewnych działań, uszczypliwość mająca na celu sprawienie przykrości), czasem bywa nieuświadomionym
nawykowym sposobem porozumiewania się. W pierwszym wypadku (świadome motywy) manipulant stosuje
zakamuflowane przekazy w wyniku nieznajomości innych skutecznych metod
osiągania celów opartych na kompromisie, wzajemnym poszanowaniu (jak osiągnąć
swój cel nie wykorzystując, nie łamiąc praw i nie godząc w uczucia innych ludzi), bądź w celu
uzyskania złudnego poczucia własnej wartości (jak poczuć się osobą wartościową
i ważną bez dewaluowania innych). Może więc być to kwestią tak niekompetencji jak
i trudności w nawiązywaniu zdrowych relacji. W drugim wypadku (automatyczny styl zachowania) stosowanie zamaskowanych komunikatów jest działaniem nawykowym
(wyuczonym) i realizowanym w formie zachowań bezrefleksyjnych. Obserwacja manipulacyjnych wzorców w otoczeniu jednostki może prowadzić do ich internalizacji. Brak przykładów tworzenia relacji opartych na szacunku oraz asertywnego osiągania celów w połączeniu ze społecznym uczeniem się agresywnych form zachowania może prowadzić do kształtowania się niewłaściwych sposobów interakcji. W
konsekwencji jednostka może powielać zachowania znane z najbliższego środowiska, nie zdając sobie
sprawy z ich nieprawidłowości. Pod wpływem wielokrotnego powtarzania danego stylu postępowania, z czasem staje się on nawykowym sposobem komunikacji stosowanym automatycznie. Taka osoba może wówczas nie zdawać sobie sprawy, że stosuje manipulację.
Powiązane artykuły:
- Przykłady komunikatów manipulacyjnych [link do artykułu]
- Jak radzić sobie z manipulacją w komunikacji [link do artykułu]
* termin manipulant został użyty dla ułatwienia przedstawienia zjawiska, jednak warto mieć na uwadze, że komunikacja manipulacyjna jest formą zachowania (zmiennego wobec sytuacji) nie odnosi się do opisu osoby (niezmiennej wobec sytuacji) nawet jeśli stosowanie zachowań manipulacyjnych jest często formą w interakcji danej jednostki z otoczeniem.
Swietny artykul! czy moglbys/labys polecic mi jakies ksiazki badz artykuly zglebiajace ten temat?
OdpowiedzUsuń